هشدار بیشتر در مورد استفاده ازمهارکننده هایSGLT2 و خطرکتواسیدوز دیابتی در  COVID-19

18 ژانویه 2021- مجموعه ای از موارد جدید نشان می دهد که استفاده از مهار کننده های کوترانسپورتر 2 سدیم- گلوکز (SGLT2) در طی بیماری حادCOVID-19 ، خطر کتواسیدوز دیابتی یوگلایسمیک(euDKA)  را افزایش می دهد.

پنج بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که از مهارکننده هایSGLT2 استفاده می کردند، با وجود سطح قند خون زیر 300 میلی گرم در دسی لیتر، دچارکتواسیدوز دیابتیشدند. این گزارش ماه گذشته توسط دکترRebecca J. Vitale  و همكارانش در بیمارستان Brigham and Women در بوستون، ماساچوست در مجله ی گزارش های موردی بالینیAACE ، منتشر شد.

نویسنده ارشد این مقاله دکتر نائومی دی ال فیشر، متخصص غدد درون ریز،گفت: این عارضه به سادگی با قطع مصرف داروهای مهارکننده ی SGLT2، قابل پیشگیری است. ما امیدواریم كه آموزش گسترده بیماران و پزشکان بتواند از موارد بعدی euDKA جلوگیری كند زیرا همه گیری COVID-19 همچنان ادامه دارد.

وی خاطرنشان کرد: این موارد توصیه هایی را که در اوایل همه گیریCOVID-19 توسط یک هیئت بین المللی منتشر شده بود، تأیید می کند.

"به بیمارانی که به شدت دچار حالت تهوع، استفراغ ، درد شکم یا اسهال شده اند و یا کاهش اشتها و کاهش مصرف غذا و مایعات را تجربه کرده اند، باید توصیه شود که داروی مهارکننده SGLT2 خود را متوقف کنند. این داروها نباید تا زمانی که بیمار احساس کند که بهتر شده است و خوردن و آشامیدن معمول خود را از سر بگیرد، مصرف شوند.

از طرف دیگر، اگر بیماران مبتلا به عفونتCOVID-19  بدون علامت یا مبتلا بهCOVID-19  خفیف باشند اما از سایرجنبه ها در وضعیت خوبی باشند و قادر به خوردن و آشامیدن معمول خود باشند، هیچ مدرکی مبنی بر توقف مهار کننده های SGLT2 وجود ندارد. این بیماران باید علائم خود را دقیقا کنترل کنند، به خصوص اگر علایم آنها بدتر شود و دچار کم آبی و تغذیه ی نامناسب شوند، که در این صورت باید مصرف داروهای خود را با مشورت پزشک متوقف کنند.

توجه ویژه ای به افراد مسن، و مبتلایان به عوارض داشته باشید

دکتر فیشر افزود: با این حال، باید توجه ویژه ای به بیماران مسن و کسانی که دارای شرایط پزشکی هستند، داشته باشید، زیرا این افراد در معرض افزایش احتمال عوارض ناشی از عفونت شدید، مانند نارسایی قلبی و بیماری انسدادی مزمن ریوی هستند.

داروهای مهارکنندهSGLT2 ، باعث دفع قابل توجه گلوکز در ادرار می شوند و آنها همچنین ادرار آور هستند. وی توضیح داد که کاهش قند در دسترس و کاهش حجم آب بدن هر دو از عوامل مهم euDKA هستند.

با عفونت COVID-19، خطر euDKA توسط چندین مکانیسم افزایش می یابد. بیشتر موارد euDKA با وضعیت زمینه ای گرسنگی همراه است که می تواند در اثر استفراغ، اسهال، از دست دادن اشتها و مصرف ناچیز مواد غذایی ایجاد شود.

علاوه بر این - اگرچه هنوز به طور قطعی مشخص نشده است- SARS-CoV-2همچنین ممکن است برای سلولهای بتا پانکراس سمی باشد و بنابراین ترشح انسولین را کاهش دهد. دکتر فیشر گفت: پاسخ التهابی ناسازگار که با COVID-19 مشاهده می شود نیز ممکن است در این امر دخیل باشد.

بیماران در مجموعه موارد فعلی، سه مرد و دو زن مبتلا به COVID-19بودند که بین ماه مارس و مه 2020 دچار کتواسیدوز دیابتی شدند. سنین آنها از 52 تا 79 سال بود.هیچکدام سابقه قبلی DKA یا عوارض شناخته شده دیابت را نداشتند. همه آنها تحت درمان با داروهای کاهنده ی قند خون ، از جمله مهارکننده های SGLT2، بودند که در هنگام پذیرش در بیمارستان مصرف داروهای آنها متوقف شد. بیماران در ابتدا با انسولین وریدی و پس از تشخیص DKA با انسولین زیر جلدی تحت درمان قرار گرفتند.

سه نفر از بیماران در روزهای 28 تا 47 از زمان بیمارستان مرخص و به بخش بازپروری در بیمارستان منتقل شدند و یک نفر (53 ساله) در روز 11 از بیمارستان مرخص و به خانه بازگشت شدند. بیمار دیگر دارای فشار خون بالا و استئو هپاتیت غیر الکلی بود. وی دچار ناراحتی حاد تنفسی شد، که برای او لوله گذاری انجام شد و در روز هجدهم در بیمارستان درگذشت. او 52 ساله بود و جوانترین فرد در این گروه بود.

منبع:

https://www.medscape.com/viewarticle/944267